Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Ναντίν Γκόρντιμερ

0 σχόλια
Ναντίν Γκόρντιμερ [Nadine Gordimer, 1923-2014]

Να μια σπουδαία σύγχρονη συγγραφέας που πιθανότατα δεν απέκτησε ποτέ στην Ελλάδα το κοινό που της αξίζει. Να είναι άραγε ο πρόσφατος θάνατος της Ναντίν Γκόρντιμερ μια αφορμή για επανεκτίμηση και προβολή του έργου της; Ένας μοναδικός και εγγυημένος τρόπος να αγαπήσει κανείς τη Νοτιαφρικανή συγγραφέα θα ήταν να παρακολουθήσει το σχετικό βίντεο της εκπομπής του Ανταίου Χρυσοστομίδη και της Μικέλας Χαρτουλάρη «Οι κεραίες της εποχής μας». Δυστυχώς με το λουκέτο της ΕΡΤ [και την εκτρωματική ΝΕΡΙΤ] τα αρχεία αυτά – απ’ όσο μπόρεσα να καταλάβω – δεν είναι πλέον προσβάσιμα.

Η Ναντίν Γκόρντιμερ ήταν γόνος μιας μεσοαστικής οικογένειας της Νότιας Αφρικής. Ο πατέρας της ήταν Εβραίος μετανάστης από τη Λιθουανία [τότε Ρωσία], ωρολογοποιός στο επάγγελμα, ενώ η μητέρα της Αγγλίδα από το Λονδίνο, επίσης εβραϊκής καταγωγής. Άρχισε να διαβάζει και να γράφει αρκετά νωρίς στη ζωή της.  Μέσα από τα διαβάσματά της γνώρισε τι γινόταν στον κόσμο έξω από το απαρτχάιντ και αυτό την οδήγησε στην πολιτική της στάση ενάντια στο φυλετικό καθεστώς. Τα βιβλία της ασχολούνται θεματικά με την εξορία, την αλλοτρίωση και τις επιπτώσεις του απαρτχάιντ στις ζωές των ανθρώπων. Το 1991 της απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας γιατί «μέσα από την μεγαλοπρεπή επική της γραφή ευεργέτησε συνολικά την ανθρωπότητα».

Προτάσεις για ανάγνωση:
Ο συντηρητής [εκδ. Καστανιώτη] κέρδισε εξ ημισείας το Μπούκερ για το 1974. Βιβλίο πυκνό και ποιητικό που εξερευνά την ταυτότητα των Ζουλού μέσα από τα μάτια ενός πλούσιου λευκού Νοτιαφρικανού που αγοράζει ένα αγρόκτημα κι έρχεται έτσι σε επαφή με τους μαύρους που έχει στη δούλεψή του. Όλα αλλάζουν όταν ο λευκός θα ανακαλύψει το πτώμα ενός μαύρου άντρα στο κτήμα του.
Η κόρη του Μπέρτζερ [εκδ. Οδυσσέας] είναι η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που ο πατέρας της είναι κρατούμενος στις φυλακές του καθεστώτος για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και τη δράση του. Η Γκόρντιμερ εξετάζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η νεαρή όντας παιδί στρατευμένων κομουνιστών και ζώντας με μια ταυτότητα που άλλοι έχουν επιλέξει γι’ αυτήν.
Οι άνθρωποι του Τζούλι [εκδ. Λιβάνη] είναι ένα λευκό ζευγάρι που καταδιώκεται από τους μαύρους μετά από μια υποτιθέμενη αιματηρή επανάσταση στη Ν. Αφρική. Το ζευγάρι κρύβει ο μαύρος υπηρέτης τους. Το μυθιστόρημα είναι μια προσπάθεια πρόβλεψης ποιο θα ήταν το τέλος του απαρτχάιντ και τις επιλογές θα επιβάλλονταν στους ανθρώπους από τη βία και το φυλετικό μίσος.
Το όπλο του σπιτιού [εκδ. Καστανιώτη] γράφτηκε μετά την πτώση του απαρτχάιντ και είναι η ιστορία μιας λευκής οικογένειας που βλέπει τον γιο της να κατηγορείται για φόνο. Το βιβλίο διαπραγματεύεται το ζήτημα της αύξησης της βίας στη Ν. Αφρική και την κληρονομιά του ρατσιστικού καθεστώτος, ενώ ταυτόχρονα είναι μια ψυχογραφία της μεσοαστικής νοτιαφρικάνικης οικογένειας.



Σύντομο βίντεο ντοκιμαντέρ για την Γκόρντιμερ στα αγγλικά
Συνέχεια →

Ετικέτες